Hendrich

Hendrich

Hendrich (hornjoserbšćina)

substantiw, předmjeno, swójbne mjeno, m

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	Hendrich	Hendrichaj	Hendrichojo
genitiw	Hendricha	Hendrichow	Hendrichow
datiw	Hendrichej	Hendrichomaj	Hendricham
akuzatiw	Hendricha	Hendrichow	Hendrichow
instrumental	z(e) Hendrichom	z(e) Hendrichomaj	z(e) Hendrichami
lokatiw	po Hendrichu	po Hendrichomaj	po Hendrichach
wokatiw	Hendricho	Hendrichaj	Hendrichojo

Ortografija

Dźělenje słowow:

Hend·rich, genitiw Hend·ri·cha

Wurjekowanje

MFA: [hɛndʀʲixʲ]

Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] serbske mužace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1] H.

Pochad:

[1] wot dwuzdónkateho wysokoněmskeho mjena Heinrich, wot dwuzdónkateho starowysokoněmskeho mjena Heimrich / Heimirich, zestajaneho z germanskej mjenowej elementaj haim (= dom) a rîch / rîk (= knježićel, kral), wot pragermanskeho *haimaz ^[→en] a *rīks ^[→en], wot indogermanskeho *kei- a *rēg-

Warijanty:

[1] Hendri, Henri

Žónske formy:

[1] Hendruška, Hendriška, Hendrika

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Za tajkimle wobjedom raz štyrjo přećeljo, Gusta, Hendrich, Jurij a Feliks, wšitcy hračcy wšelakich Pariskich dźiwadłow, hromadźe sedźachu, pijachu a so wurěčowachu. (Jakub Bart-Ćišinski)

[1] Smy potajkim hakle w našich dnjach wotkryli za Serbow dźěło Hendricha Božidara Wjele, a je to dźěło tajkeho razu, zo móžemy na toho wuměłca być jara hordźi, přetož je to dźěło, kiž słuša do najkrasnišich pomnikow našeho klasiskeho narodneho namrěwstwa. (Měrćin Nowak-Njechorński)

[1] Tutón wobwod dowěri swojemu synej Hendrichej z wotpohladom, zo by sebje|so]] tutón wukmanił za dalše nadpady. (Jakub Lorenc-Zalěski)

[1] Myslu na Hendricha Jaroměra Imiša, Alojsa Andrickeho, Josefa Pátu, Jana Krawca, Frida Mětška a na stote posmjertniny Hórnika, kotrež su so hódnje dźakowano iniciatiwje Maćicy woswjećili. (Rozhlad, 1997)

[1] Hižo jako wyši šuler na Budyskim gymnaziju je Zejler ze swojim přećelom Hendrichom Krygarjom na prózdninskich njedźelach husćišo do Krygarjec farskeho domu přišoł. (Marja Kubašec)

[1] Wo zasłužbnym serbskim prócowarju Hendrichu Imišu, wo Handriju Zejlerjo z dotal njeznateje strony wot Lucije Hajnec a wo lisće, kajkiž jón Marko Grojlich dźensa Zejlerjej napisa. (Rozhlad, 1997)

[1] Hendricho, što mysliće? (Jakub Bart-Ćišinski)

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1]

Znaći nošerjo mjena:

[1] Hendrich Božidar Wjela, Hendrich Jordan, Jaroměr Hendrich Imiš

Přełožki

Zapadosłowjanske předmjena

čěski: [1] Jindřich (cs) m, Hynek (cs) m delnjoserbski: [1] Hendrich  m hornjoserbski: [1] Hendrich (hsb) m kašubski: [1] Henrik (csb) m, Henrich (csb) m; Héńk (csb) m

połobski: [1] pólski: [1] Henryk (pl) m słowakski: [1] Henrich (sk) m šleski: [1] Hajna (szl) m, Hajnel (szl) m

Wšitke

bretonski: [1] Herri (br) m čěski: [1] Jindřich (cs) m, Hynek (cs) m delnjoněmski: [1] Hinerk (nds), Hinderk (nds), Hinko (nds), Henrik (nds), Hendrik (nds), Henk (nds), Heine (nds), Hein (nds) delnjoserbski: [1] Hendrich  m francoski: [1] Henri (fr) m hornjoserbski: [1] Hendrich (hsb) m italski: [1] Enrico (it) m jendźelski: [1] Henry (en), Harry (en) kašubski: [1] Henrik (csb) m, Henrich (csb) m; Héńk (csb) m kymriski: [1] Harri (csb) m łaćonski: [1] Henricus (la) m

litawski: [1] Henrikas (la) m němski: [1] Heinrich (de) m, Heiner (de) m, Heinz (de) m nižozemski: [1] Hendrik (nl) pólski: [1] Henryk (pl) m portugalski: [1] Henrique (pt) m słowakski: [1] Henrich (sk) m słowjenski: [1] Henrik (sl) m šleski: [1] Hajna (szl) m, Hajnel (szl) m šotiski: [1] Hendry (sco) šotiski gaelski: [1] Eanraig (gd) m, Eanruig (gd) m španiski: [1] Enrique (es) m

Referency a dalše informacije

[1] Čěska wikipedija: Bedřich

[1] Němska wikipedija: Heinrich

[1] Pólska wikipedija: Henryk (imię)

[1] Słowjenska wikipedija: Henrik