Jan

z Wikisłownika

Jan

Commons
Commons

Jan (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

substantiw, předmjeno, m[wobdźěłać]

kazus singular dual plural
nominatiw Jan Janaj Janojo
genitiw Jana Janow Janow
datiw Janej Janomaj Janam
akuzatiw Jana Janow Janow
instrumental z(e) Janom z(e) Janomaj z(e) Janami
lokatiw po Janje / po Janu po Janomaj po Janach
wokatiw Jano Janaj Janojo

Ortografija

Dźělenje słowow:

Jan, lokatiw Ja·nje

Wurjekowanje

MFA: ['i̯an], lokatiw ['i̯anʲɛ]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] mužace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1] J.

Pochad:

[1] skrótšenka wot starogrjekskeho Ιωάννης (Ioánnis), wot hebrejskeho יוחנן (Jochanan). Mjeno rěka Bóh (Jahwe) miłosćiwy je abo Njech Bóh mi miłosćiwy je a woznamjenjeć, zo narodźenje dźěsća dar Bóha je.

Warijanty:

[1] Jank, Janko

Žónske formy:

[1] Jana, Janka, Janina

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Něhdźe w pozadku rěčeše Jan dale, ale Sara na njeho njesłuchaše. (Andreja Wałdźic) [1]
[1] Třo bratřa Pawoł, Jan a Beno běchu runja Rejzy wučerjo, a třo bratrowcy Pětr, Křesćan a Měrko a bratrowča Jadwiga su dźensa wučerjo. (Serbske Nowiny, 27. žnjenca 1999) [2]
[1] Sara so wot Jana wotwobroći a poča pišćeć. (Andreja Wałdźic) [1]
[1] Hdyž zaklinča hudźba Jana Cyža a Tassa Schille, husto samo w takće sobu placachu. (Serbske Nowiny, 13. požnjenca 1999) [3]
[1] Ze wšěmi mocami a ze wšej lesću so wo to prócowaše, ze swojeho serbski\serbskeho kućika w hasce palencarjow na Židowje so wudobyć a do města so dóstać, wohidneho serbskeho mjena so slec, kaž so z Jana hižo do Hansa přewoblec. (Marja Kubašec) [4]
[1] Nětko sćěhuja za hrajerjow nazwučowarja Jana Rjelki zaso ćeže hry. (Serbske Nowiny, 1. požnjenca 1999) [5]
[1] Witanje, Katyržinka wróći Pětrowe zawdawki a slubi so Janej. (Handrij Zejler) [6]
[1] Na tutym městnje chcu tež jim wutrobny dźak wuprajić, zo su nas tak derje podpěrali, wosebje Janej Šołće z Konjec. (Serbske Nowiny, 1. winowca 1999) [7]
[1] Bych ju sam hižo dawno našemu Janej brašćił, ale tomu so njecha z Khólmca. Předłoha:žórło-delenk marja 1916
[1] Katyržinka zjewi towaršce, zo je Janej dobra a to w spěwje, w kotrymž ju towarška přetorhuje a na lubosć z Pětrom hóda Katyržinka pak praji, zo je Jana wuzwoliła. (Handrij Zejler) [6]
[1] Jedna jenož zamyslena a zamylena na Jana hladaše, ta najmłódša, Leńka. (Marja Kubašec) [8]
[1] Z wulkimi wočimi hladaše Sara na Jana. (Andreja Wałdźic) [1]
[1] Na Jana Macku najprjedy jónu prašenje, kak je wón tutu partiju widźał, kak je był ze serbskimi hrajerjemi spokojom? (Serbske Nowiny, 26. pražnika 1999) [9]
[1] Tak dóńdźeštaj Schiller a Goethe z młodym Janom Hajncu do Njeswačidła, do stareho serbskeho Hajncec statoka. (Serbske Nowiny, 13. žnjenca 1999) [10]
[1] Sym hižo z Janom wo tym rěčał. (Jakub Nowak-Kaščanski) [11]
[1] Wot swojich prěničkow sem koncentrowaše so SLDź pod intendantom Janom Krawcom na komiske žanry dramatiki. (Rozhlad, 1996) [12]
[1] To płódny kwas za Bosćija we wuměnjenju mysli a nahladow mjez Janom Hančku a tež jeho nanom Pawołom, Radworskim wučerjom. (Marja Kubašec) [4]
[1] Nastawk wo Janje Bjedrichu Frycu (Rz 9/97, str. 340–341) je napisał Manfred Starosta. (Rozhlad, 1997) [13]
[1] Nětko pak po Janje Hesy. (Marja Kubašec) [14]
[1] Tři dalše stwy su wustajenišća, a to za trajnu pokazku wo Handriju Zejlerju a Janu Arnoštu Smolerju, wo regionalnych stawiznach a za wosebite ekspozicije. (Serbske Nowiny, 1. pražnika 1999) [15]
[1] Tu dyrbimy zaskočić, Jano! (Jurij Brězan) [16]
[1] Wencl wotmołwi, to dyrbi tak być, Jano, to ty njerozumiš. (Jurij Brězan) [17]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1] Jan-Dytar, Jan-Gerat, Jan-Hendrich, Jan-Jurij, Jan-Pawoł, Jan-Pětr; Janowe/~a/~y

Znaći nošerjo mjena:

[1] Jan Křćenik, Jan (japoštoł); Jan Buk, Jan Bulank, Jan Cyž, Jan Ćěsla, Jan Józef Ignac Freyschlag z Schmiedenthala, Jan Hansky, Jan Lajnert, Jan Pawoł Nagel, Jan Radyserb-Wjela, Jan Skala, Jan Arnošt Smoler, Jan Wornar; hlej tež alfabetowy indeks wikipedije

Přełožki[wobdźěłać]

Zapadosłowjanske předmjena[wobdźěłać]
Wšitke[wobdźěłać]

Referency a dalše informacije

[1] Čěska wikipedija: Jan
[1] Němska wikipedija: Jan
[1] Pólska wikipedija: Jan
[1] Słowjenska wikipedija: Jan

Hlej tež

Nóžki[wobdźěłać]

  1. 1,0 1,1 1,2 Andreja Wałdźic: „Lubosćinska hida.“ W: (bjez awtora): Paternoster 2. Teksty młodych awtorow. Budyšin: Domowina, 2006. Strony 90–95.
  2. Serbske Nowiny, 27. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. Serbske Nowiny, 13. septembra 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. 4,0 4,1 Marja Kubašec: Bosćij Serbin. Dźěl 2 . Budyšin: Domowina, 1964. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  5. Serbske Nowiny, 1. septembra 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  6. 6,0 6,1 Handrij Zejler: Zhromadźene spisy. Zwajzk 6. 1850. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  7. Serbske Nowiny, 1. oktobra 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  8. Marja Kubašec: Koło časow. 2. přehladane a skrótšene wudaće. Budyšin: Domowina, 1968 [1959]. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  9. Serbske Nowiny, 26. julija 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  10. Serbske Nowiny, 13. awgusta 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  11. Jakub Nowak-Kaščanski: Čěski nan a serbski syn. Powědančko ze stareho časa, 1914. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  12. Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1996. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  13. Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1997. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  14. Marja Kubašec: Bosćij Serbin. Dźěl 3. Budyšin: Domowina, 1965. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  15. Serbske Nowiny, 1. julija 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  16. Jurij Brězan: Stara Jančowa. Budyšin: Domowina, 1965. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  17. Jurij Brězan: Feliks Hanuš. Dźěl 3. Budyśin: Domowina, 1975. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  18. 18,0 18,1 18,2 18,3 www.nordicnames.de