Ludwik

z Wikisłownika

Ludwik (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

substantiw, předmjeno, m[wobdźěłać]

kazus singular dual plural
nominatiw Ludwik Ludwikaj Ludwikojo
genitiw Ludwika Ludwikow Ludwikow
datiw Ludwikej Ludwikomaj Ludwikam
akuzatiw Ludwika Ludwikow Ludwikow
instrumental z(e) Ludwikom z(e) Ludwikomaj z(e) Ludwikami
lokatiw po Ludwice po Ludwikomaj po Ludwikach


Ortografija

Dźělenje słowow:

Lud·wik

Wurjekowanje

MFA: ['ludu̯ʲik], lokatiw ['ludu̯ʲicɛ]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] mužace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1] L.

Pochad:

[1] wot němskeho muskeho mjena Ludwig, dwuzdónkateho starowysokoněmskeho mjena, zestajane z *klôd / *hlūt (= hłósny, sławny) a *wîg / *wîch (= bój)

Warijanty:

[1] Ludwig

Žónske formy:

[1] Ludwika

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Na druhi dźeń rano čakaše na mnje při kofejowym blidźe hotela sedźo knjez w najlěpšich lětach a mje přewšo zdwórliwje postrowić, to adwokat dr. Ludwik Hanf sobustaw měšćanskeje rady a dohladowarskich radow wšelakich towarstwow. (Bjarnat Krawc, Achim Brankačk) [1]
[1] Wuzběhujemy tu jeno, zo je zahorjeny naš přećel, akademiski moler Ludwik Kuba z Poděbradow, do muzeja poswjećił wolijowej wobrazaj prof. Muki a Jakuba Ćišinskeho a mjeńšej wobrazkaj serbskokatolskeje kmótry a serbskeje chěžki. (Jakub Bart-Ćišinski) [2]
[1] Molerstwo je na akademiji tworjaceho wuměłstwa we Waršawje studował, je był šuler profesorow, wosebje Ludwika Maciaga, kaž tež Michała Bylina a Jaceka Siennickeho. (Rozhlad, 1996) [3]
[1] To běše w tych lětach, hdźež njemdry francoski lud swojemu kralej, Ludwikej šěsnatemu, hłowu ze sekeru wotća. (Jan Radyserb-Wjela) [4]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1]

Znaći nošerjo mjena:

[1]

Přełožki[wobdźěłać]

Zapadosłowjanske předmjena[wobdźěłać]
Wšitke[wobdźěłać]

Referency a dalše informacije

[1] Čěska wikipedija: Ludvík
[1] Němska wikipedija: Ludwig
[1] Pólska wikipedija: Ludwik
[1] Słowjenska wikipedija: Ludvik

Hlej tež

Nóžki[wobdźěłać]

  1. Bjarnat Krawc, Achim Brankačk: Žiwjenje je dźěło - wotpočink je mrěće : stawizna Bjarnata Krawca ; z jeho žiwjenjopisa, listow, rozprawow a swědstwow rowjenkow. Zestajena a wudospołnjena wot Achima Brankačka. Budyśin: Domowina, 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  2. Jakub Bart-Ćišinski: Zhromadźene spisy. Zwjazk 9. 1905. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. Rozhlad, Serbski kulturny časopis, 1996. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. Jan Radyserb-Wjela: Bitwa pola Budyšina. 1891. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de