Měrana

Měrana

Měrana (hornjoserbšćina)

substantiw, předmjeno, f

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	Měrana	Měranje	Měrany
genitiw	Měrany	Měranow	Měranow
datiw	Měranje	Měranomaj	Měranam
akuzatiw	Měranu	Měranje	Měrany
instrumental	z(e) Měranu	z(e) Měranomaj	z(e) Měranami
lokatiw	po Měranje	po Měranomaj	po Měranach

Ortografija

Dźělenje słowow:

Mě·ra·na, datiw Mě·ra·nje

Wurjekowanje

[1] MFA: ['mʲɪrana], datiw ['mʲɪranʲɛ]

Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] serbske žonjace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1] M.

Pochad:

[1] jednozdónkate słowjanske předmjeno, zestajenka z pak měr pak Měr(ćin) a žónskeho přiwěška -ana

Warijanty:

[1] Měranka, Měrka; Měrosława

Muske formy:

[1] Měrko; Měrosław

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Měrana je jeje mjeno. (Jakub Lorenc-Zalěski)

[1] Měrana stupi kročel wróćo a tuleše so ke konjej, jako by tam swój schow před tutym pačłowjekom pytała. (Jakub Lorenc-Zalěski)

[1] Ow, hdy by Měrana wědźała, zo je ta, kotraž běše jej tak hłuboko wutrobnu ranu zasadźiła, tu w tajkej bliskosći, wona by kaž rys abo dźiwja kóčka na konja skočiła a jej wóčce wudrapała. (Jakub Lorenc-Zalěski)

[1] Je to móžno, móhła to traš Měrana być, kotraž běše w rozbudźenych myslach do lěsa hnała za někajkim fantomom? (Jakub Lorenc-Zalěski)

[1] Wón spózna, zo to njeběchu sylzy wjesela a tohodla zarěča wón na holčku: „Měrana je zrudna, hdyž so wšitko wjeseli, što je Měrance mysličku pochmuriło?“ (Jakub Lorenc-Zalěski)

[1] Wona měješe so najprjedy w Budyšinje załožić a Měrana Lešawic so na pěstowarku a wukubłarku serbskich pěstowarkow ze studijom w Praze na to přihotować. (Bjarnat Krawc, Achim Brankačk)

[1] Měrana Lešawic a Lubina Mičkec njech stej tu jenož naspomnjenej, kotrejž stej w Hromadniku swoju maćernu rěč ertnje a pisomnje wuběrnje nawuknyłoj. (Bjarnat Krawc, Achim Brankačk)

[1] „Štó je Wiwka a što chceš Měranje prajić, drobny mužo?“ (Jakub Lorenc-Zalěski)

[1] Měranje so před wočomaj wšitko wjerćeć počinaše a do tutoho wjerćenja storhnyštaj so Jolit a jeho přewodnica. (Jakub Lorenc-Zalěski)

[1] Měranje počinaše wutrobička pukotać, wona běše w jednym jěcharju Jolita spóznała. (Jakub Lorenc-Zalěski)

[1] Aha, Wiwka je žarliwa na Měranu, běchu jeho mysle a wón widźeše přichadźeć to, čehož so wón boješe a štož sebi wón njepřeješe. (Jakub Lorenc-Zalěski)

[1] K tomu přinošowaše jeho nadawk a předewzaće, kotrež jeho k spěšnemu skutkej honješe, hdyž běše w dźiwjej holcy wonu Měranu zaso spóznał. (Jakub Lorenc-Zalěski)

[1] Tale halekaca wotmołwa přesadźi pak Měranu do hišće wjetšeho spodźiwanja. (Jakub Lorenc-Zalěski)

[1] Runjež wón Měranu hišće prawje njeznaješe, jimaše jeho tola jeje přiwisnosć, jeje swěra a dowěra k njemu. (Jakub Lorenc-Zalěski)

[1] Dźěło, kotrež je Krawc hromadźe z Měranu Lešawic dokonjał, stwori trěbne wuměnjenja za wuwiće tuteje wotnožki serbskeje ludoweje kultury. (Bjarnat Krawc, Achim Brankačk)

[1] Praj pak mi, Měrana, lubuješ ty Jolita, zo so wo njeho tak strachuješ? (Jakub Lorenc-Zalěski)

[1] Stary Jawork so šibałsce posměwkny a rěčeše dobroćiwje: „Daj sebi pokoja, Měrana, Jolit je najebać nócneho ptaka hišće žiwy a bórze budźeš jeho zaso widźeć.“ (Jakub Lorenc-Zalěski)

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1]

Znate nošerki mjena:

[1] Měrana Cušcyna

Přełožki

čěski: [1] Mira (cs), Mirka (cs), Miroslava (cs) delnjoserbski: [1] finski: [1] Mirja (fi), Mirka (fi), Mirkka (fi) hornjoserbski: [1] Měrana (hsb), Měrka (hsb) chorwatski: [1] Mirna (hr), Mira (hr), Mirka (hr) kašubski: [1]

němski: [1] Mirka (de) połobski: [1] pólski: [1] Mira (pl), Mirka (pl), Mirosława (pl) słowakski: [1] Mira (sk), Mirka (sk), Miroslava (sk) słowjenski: [1] Mirana (sl), Mira (sl), Miroslava (sl) šleski: [1]

Referency a dalše informacije

[1] Jendźelska wikipedija: Slavic names