Syman

z Wikisłownika

Syman

Syman (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

substantiw, předmjeno, m[wobdźěłać]

kazus singular dual plural
nominatiw Syman Symanaj Symanjo
genitiw Symana Symanow Symanow
datiw Symanej Symanomaj Symanam
akuzatiw Symana Symanow Symanow
instrumental z(e) Symanom z(e) Symanomaj z(e) Symanami
lokatiw po Symanje po Symanomaj po Symanach
wokatiw Symanje Symanaj Symanjo


Ortografija

Dźělenje słowow:

Sy·man, genitiw Sy·ma·na, lokatiw Sy·ma·nje

Wurjekowanje

MFA: ['sɨman], lokatiw [sɨmanʲɛ]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] serbske mužace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1] S.

Pochad:

[1] wot grjekskeho předmjena Συμεών (Symeon), wot hebrejskeho předmjena שִׁמְעוֹן (Šim'on). Tuto so wotwodźi pak wot šama on = wón připosłucha, pak wot šama'in = je hrěch.

Warijanty:

[1] Simon, Šyman

Žónske formy:

[1] Simona, Šimona

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Chutnje, nimale čornje hladaše Syman, kak wona bowy pod klumpu na dworje wopłokowaše. (Jurij Brězan) [1]
[1] Tež Ambrož a Syman so radowaštaj. (Marja Kubašec) [2]
[1] Feliks a Syman so cylezasakle spjećowaštaj jěsć, wonaj staj sytaj. (Jurij Brězan) [3]
[1] Syman Pětr pak so tam stejo wohrěwaše. (Nowy zakoń) [4]
[1] Ja chcu móc žiwa być bjez tejele šimery statok, bjez Symana, bjez wšěch. (Jurij Brězan) [1]
[1] Hubje Symana stej přemjedowej, woči přefrinkolacej, zawjedliwej, wuši přewótrej a nós přewysoki, zo njeby Jana jeho na šiju, na podkoleni a na knyski porstow košiła, byrnjež , zo so po tysac hubkach a pućowanjach jazyka po jeho ćěle zaso domoj nawróći. (Andreja Wałdźic) [5]
[1] Hdyž Feliks rozmyslowaše, što wón Symanej wokoło wuši šlipnyć chcył, dowidźa wón wšónzadźiwany, zo to njewě. (Jurij Brězan) [1]
[1] Do Chrósćic, Bosćij wotmołwi a hladaše na Symana, čujo sobu, kak toho to kłóć, hdyž mjeno najblišeje domizny zasłyša, do kotrejež druzy jědu. (Marja Kubašec) [6]
[1] Hawš k njej pochwata, Ambrož jemu stólčk k woknu staji, sam so ze Symanom na ławku při sćěnje za róžkojte blido sydny. (Marja Kubašec) [2]
[1] Handrij so za nim poda, Bosćij pak hišće při Symanje wosta. (Marja Kubašec) [6]
[1] Třeći raz so jeho wopraša: Symanje, syno Janowy, lubuješ mje? (Nowy zakoń) [4]
[1] Symanje, Symanje! (Nowy zakoń) [4]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1] Syman-Pětr; Symanowe/-a/-y

Znaći nošerjo mjena:

[1] Japoštoł Syman Pětr

Přełožki[wobdźěłać]

Zapadosłowjanske předmjena[wobdźěłać]
Wšitke[wobdźěłać]

Referency a dalše informacije

[1] Čěska wikipedija: Šimon
[1] Němska wikipedija: Simon
[1] Pólska wikipedija: Szymon
[1] Słowjenska wikipedija: Simon

Noty[wobdźěłać]

  1. 1,0 1,1 1,2 Jurij Brězan: Feliks Hanuš. Dźěl 3. Budyśin: Domowina, 1975. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  2. 2,0 2,1 Marja Kubašec: Bosćij Serbin. Dźěl 3. Budyšin: Domowina, 1965. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. Jurij Brězan: Feliks Hanuš. Dźěl 1. Budyśin: Domowina, 1968. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. 4,0 4,1 4,2 Swjate Pismo: Nowy zakoń. Budyšin 1966. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  5. Andreja Wałdźic: „Lubosćinska hida.“ W: (bjez awtora): Paternoster 2. Teksty młodych awtorow. Budyšin: Domowina, 2006. Strony 90–95.
  6. 6,0 6,1 Marja Kubašec: Bosćij Serbin. Dźěl 1. Budyšin: Domowina, 1963. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de