abonować

z Wikisłownika

abonować

abonować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

werb[wobdźěłać]

wosoba singular dual plural
1. abonuju abonujemoj abonujemy
2. abonuješ abonujetej (-taj) abonujeće
3. abonuje abonujetej abonuja (abonuju)
aspekt ip
transgresiw abonujo, abonujcy, abonowawši
prezensowy particip abonowacy
preteritowy particip abonowany
ł-forma abonował, abonowała, abonowało,
dual: abonowałoj, plural: abonowali (abonowałe)
werbalny substantiw abonowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. abonowach abonowachmoj abonowachmy
2. abonowaše abonowaštej abonowašće
3. abonowaše abonowaštej abonowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. abonujmoj abonujmy
2. abonuj abonujtej (-taj) abonujće
3. abonuj, njech abonuje abonujtej (-taj) njech abonuja (abonuju)


Ortografija

Dźělenje słowow: a-bo-no-wać

Wurjekowanje

IPA: [a'bɔnou̯ač]

Semantika

Přikłady:

[1] Tohorunja móže so na tele zapisy kaž dotal tež wosebje abonować. (Katolski Posoł 1915)
Wězo je darmotne abonowanje w:hsb:Rozhlada přez Maćicu Serbsku wotwisne wot Wašeje zwólniwosće, přinoški wotknihować dać. (Rozhlad 1993)
Wón zběraše a archiwěrowaše nowinske wozjewjenja wo Serbach kaž tež wobrazowy material wot Ludvika Kuby, Ante Trstenjaka, Hanki Krawcec a karty wo Łužicy a abonowaše po wójnje Nowu dobu a Rozhlad. (Rozhlad 1993)
Tež na Was so z tej próstwu wobroćam: Rozestajejće tu naležnosć knjezej Czudowskemu a prošće jeho w mojim mjenje, hač wón a jeho přećeljo w Moskwje njebychu chcyli 50 eksemplarow abonować. (Ćišinski)


Přełožki[wobdźěłać]