aděrować
aděrować
aděrować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | aděruju | aděrujemoj | aděrujemy |
| 2. | aděruješ | aděrujetej (-taj) | aděrujeće |
| 3. | aděruje | aděrujetej | aděruja (aděruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | aděrujo, aděrujcy, aděrowawši |
| prezensowy particip | aděrowacy |
| preteritowy particip | aděrowany |
| ł-forma | aděrował, aděrowała, aděrowało, dual: aděrowałoj, plural: aděrowali (aděrowałe) |
| werbalny substantiw | aděrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | aděrowach | aděrowachmoj | aděrowachmy |
| 2. | aděrowaše | aděrowaštej | aděrowašće |
| 3. | aděrowaše | aděrowaštej | aděrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | aděrujmoj | aděrujmy |
| 2. | aděruj | aděrujtej (-taj) | aděrujće |
| 3. | aděruj, njech aděruje | aděrujtej (-taj) | njech aděruja (aděruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
a-dě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: ad'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne aděrowaše je 0x dokładźene, aděrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Wjele bóle hač na aděrowanju wobrazow zaleži fotografej na zapopadnjenju a dodniću socialnych zwiskow z intaktnymi mjezyčłowjeskimi poćahami, jemu dźe wo zacuća, žiwjenske wašnja a při tym tež wo nabožnosć. (Rozhlad 1996)