akwarelować
akwarelować
akwarelować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | akwareluju | akwarelujemoj | akwarelujemy |
| 2. | akwareluješ | akwarelujetej (-taj) | akwarelujeće |
| 3. | akwareluje | akwarelujetej | akwareluja (akwareluju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | akwarelujo, akwarelujcy, akwarelowawši |
| prezensowy particip | akwarelowacy |
| preteritowy particip | akwarelowany |
| ł-forma | akwarelował, akwarelowała, akwarelowało, dual: akwarelowałoj, plural: akwarelowali (akwarelowałe) |
| werbalny substantiw | akwarelowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | akwarelowach | akwarelowachmoj | akwarelowachmy |
| 2. | akwarelowaše | akwarelowaštej | akwarelowašće |
| 3. | akwarelowaše | akwarelowaštej | akwarelowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | akwarelujmoj | akwarelujmy |
| 2. | akwareluj | akwarelujtej (-taj) | akwarelujće |
| 3. | akwareluj, njech akwareluje | akwarelujtej (-taj) | njech akwareluja (akwareluju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
a-kwa-re-lo-wać
Wurjekowanje
- IPA: [aku̯aʀelou̯ač]
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne akwarelowaše je 0x dokładźene, akwarelowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Je rysował wobrazki mjeńšeho formata přewažnje z barbičom a z brunej abo módrej tušu, nimo toho je tež akwarelował, rysował z pjerom, z wołojnikom a z krydu, je tež stworił někotre mjedźoryćizny. (Njechorński)
- Nimo tajkich topografisce zapołoženych krajinow bliskeje Zhorjelskeje wokoliny, kiž běchu žiwe z monochromnych wotsći- now a zwjetša dalokich horicontow, znajemy wot Jana Awgusta Ferdinanda Hórčanskeho akwarelowanu ryso- wanku, předstajejo rektora Zhorjel- skeho gymnazija, Christiana Augusta Schwarze (1755- 1809). (Rozhlad 1994)