dźěćo

z Wikisłownika

dźěćo

dźěćo (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

substantiw[wobdźěłać]

[1] smějace dźěćo
kazus singular dual plural
nominatiw dźěćo dźěsći dźěći
genitiw dźěsća dźěsćow dźěći
datiw dźěsću dźěsćomaj dźěćom
akuzatiw dźěćo dźěsći dźěći
instrumental pod dźěsćom pod dźěsćomaj z dźěćimi
lokatiw na dźěsću na dźěsćomaj wo dźěćoch


Ortografija

Dźělenje słowow: dźě-ćo

Semantika

Kolokacije:

[1] Bože dźěćo (Weihnachtsgabe)

Přikłady:

[1] lěkar za dźěći
[2] dźěćo porodźić
[3] z dźěćimi žohnowany

Rěčne wobroty:

[1] dźěćo kaž kwětka
[2] dźěćo kaž jabłučko (Prachtkind)
[3] Bože dźěćo honić

Wotwodźene wopřijeća:

dźěćko, dźěćatko, dźěsćowy, dźěćacy, dźěćinski, dźěćowski, dźěćiwy, dźěćowstwo, dźěćatstwo, dźěćer, dźěćerka, dźěćerski, dźěćera, dźěćěra, dźěćora, dźěćerstwo, dźěćerić, dźěćikažacy, dźěćikažer, dźěćikažerka, dźěćilubowarstwo, dźěćilubowacy, dźěćiwarski, dźěćina, dźěćizna, dźěćinstwo, dźěćipłodźer, dźěćipłodźerka, dźěćirodny, dźěćirodźićelka, dźěćisko, dźěćiwodźićel, dźěćižračk, dźěćižranc, dźěćižranski, dźěćižerny, dźěsćownja, dźěsćowniny, dźěsćowninski


Přełožki[wobdźěłać]

Zapadosłowjanske[wobdźěłać]
Wšitke[wobdźěłać]