dźělomnik
dźělomnik
dźělomnik (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, m[wobdźěłać]
kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | dźělomnik | dźělomnikaj | dźělomniki |
genitiw | dźělomnika | dźělomnikow | dźělomnikow |
datiw | dźělomnikej | dźělomnikomaj | dźělomnikam |
akuzatiw | dźělomnik | dźělomnikaj | dźělomniki |
instrumental | z(e) dźělomnikom | z(e) dźělomnikomaj | z(e) dźělomnikami |
lokatiw | po dźělomniku | po dźělomnikomaj | po dźělomnikach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-lom-nik
Semantika
Synonymy: