dźeńk
dźeńk
dźeńk (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, m[wobdźěłać]
kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | dźeńk | dźeńkaj | dźeńki |
genitiw | dźeńka | dźeńkow | dźeńkow |
datiw | dźeńkej | dźeńkomaj | dźeńkam |
akuzatiw | dźeńk | dźeńkaj | dźeńki |
instrumental | z(e) dźeńkom | z(e) dźeńkomaj | z(e) dźeńkami |
lokatiw | po dźeńku | po dźeńkomaj | po dźeńkach |
Semantika
Rěčne wobroty:
Přełožki[wobdźěłać]