dźenička
dźenička
dźenička (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, f[wobdźěłać]
kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | dźenička | dźeničce | dźenički |
genitiw | dźenički | dźeničkow | dźeničkow |
datiw | dźeničce | dźeničkomaj | dźeničkam |
akuzatiw | dźeničku | dźeničce | dźenički |
instrumental | z(e) dźeničku | z(e) dźeničkomaj | z(e) dźeničkami |
lokatiw | po dźeničce | po dźeničkomaj | po dźeničkach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźe-nič-ka
Přełožki[wobdźěłać]
Referency a dalše informacije