dźenica
dźenica
dźenica (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, f[wobdźěłać]
kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | dźenica | dźenicy | dźenicy |
genitiw | dźenicy | dźenicow | dźenicow |
datiw | dźenicy | dźenicomaj | dźenicam |
akuzatiw | dźenicu | dźenicy | dźenicy |
instrumental | z(e) dźenicu | z(e) dźenicomaj | z(e) dźenicami |
lokatiw | po dźenicy | po dźenicomaj | po dźenicach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźe-ni-ca
Semantika
Synonymy:
Přełožki[wobdźěłać]
Referency a dalše informacije