dźeniwka
dźeniwka
dźeniwka (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, f[wobdźěłać]
| kazus | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| nominatiw | dźeniwka | dźeniwce | dźeniwki |
| genitiw | dźeniwki | dźeniwkow | dźeniwkow |
| datiw | dźeniwce | dźeniwkomaj | dźeniwkam |
| akuzatiw | dźeniwku | dźeniwce | dźeniwki |
| instrumental | z(e) dźeniwku | z(e) dźeniwkomaj | z(e) dźeniwkami |
| lokatiw | po dźeniwce | po dźeniwkomaj | po dźeniwkach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźe-niw-ka
Přełožki[wobdźěłać]
Referency a dalše informacije
