dedukować

dedukować

dedukować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	dedukuju	dedukujemoj	dedukujemy
2.	dedukuješ	dedukujetej (-taj)	dedukujeće
3.	dedukuje	dedukujetej	dedukuja (dedukuju)

aspekt	ip
transgresiw	dedukujo, dedukujcy, dedukowawši
prezensowy particip	dedukowacy
preteritowy particip	dedukowany
ł-forma	dedukował, dedukowała, dedukowało, dual: dedukowałoj, plural: dedukowali (dedukowałe)
werbalny substantiw	dedukowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	dedukowach	dedukowachmoj	dedukowachmy
2.	dedukowaše	dedukowaštej	dedukowašće
3.	dedukowaše	dedukowaštej	dedukowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	dedukujmoj	dedukujmy
2.	dedukuj	dedukujtej (-taj)	dedukujće
3.	dedukuj, njech dedukuje	dedukujtej (-taj)	njech dedukuja (dedukuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: de-du-ko-wać

Wurjekowanje

IPA: dedukou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne dedukowaše je 0x dokładźene, dedukowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přełožki

francoski: [1] déduire (fr) jendźelski: [1] deduce (en) němski: [1] deduzieren (de)