eskalěrować
eskalěrować
eskalěrować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | eskalěruju | eskalěrujemoj | eskalěrujemy |
2. | eskalěruješ | eskalěrujetej (-taj) | eskalěrujeće |
3. | eskalěruje | eskalěrujetej | eskalěruja (eskalěruju) |
aspekt | ip |
transgresiw | eskalěrujo, eskalěrujcy, eskalěrowawši |
prezensowy particip | eskalěrowacy |
preteritowy particip | eskalěrowany |
ł-forma | eskalěrował, eskalěrowała, eskalěrowało, dual: eskalěrowałoj, plural: eskalěrowali (eskalěrowałe) |
werbalny substantiw | eskalěrowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | eskalěrowach | eskalěrowachmoj | eskalěrowachmy |
2. | eskalěrowaše | eskalěrowaštej | eskalěrowašće |
3. | eskalěrowaše | eskalěrowaštej | eskalěrowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | eskalěrujmoj | eskalěrujmy |
2. | eskalěruj | eskalěrujtej (-taj) | eskalěrujće |
3. | eskalěruj, njech eskalěruje | eskalěrujtej (-taj) | njech eskalěruja (eskalěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
e-ska-lě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: eskal'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne eskalěrowaše je 0x dokładźene, eskalěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Wot zachopjeńka šulskego lěta som južo měł wšake sěžkosći, ale něnto jo to eskalěrowało. (Rozhlad 1994)
- W jich kusku zwada eskalěrujo a wjeźo k tšašnemu, kšawnemu wojowanju, kotarež pomina swoje wopory. (Rozhlad 2000)