kraj

z Wikisłownika

kraj

kraj (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

substantiw, m[wobdźěłać]

kazus singular dual plural
nominatiw kraj krajaj krajy
genitiw kraja krajow krajow
datiw krajej krajomaj krajam
akuzatiw kraj krajaj krajy
instrumental z(e) krajom z(e) krajomaj z(e) krajami
lokatiw po kraje po krajomaj po krajach





Semantika

Kolokacije:

[1] agrarny kraj, horinski kraj, hórski kraj, industrijny kraj, maćerski kraj, namjezny kraj, ničeji kraj, nutřkowny kraj, pobrjóžny kraj, pozadni kraj, pusty kraj, ródny kraj, susodny kraj, wuwićowy kraj,

Wotwodźene wopřijeća:

krajny, krajowy, krajan, krajanka, krajik, krajikarstwo, krajina, krajinar, krajnoknjejstwo, krajopis, krajopisny


Přełožki[wobdźěłać]


Referency a dalše informacije

  • Uniw. Leipzig: Słowoskładowy leksikonkraj