mimoza
mimoza
mimoza (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, f[wobdźěłać]
kazus | singular | dual | plural | ||
---|---|---|---|---|---|
nominatiw | mimoza | mimozy | mimozy | ||
genitiw | mimozy | mimozow | mimozow | ||
datiw | mimozy | mimozomaj | mimozam | ||
akuzatiw | mimozu | mimozy | mimozy | ||
instrumental | z(e) mimozu | z(e) mimozomaj | z(e) mimozami | ||
lokatiw | po mimozy | po mimozomaj | po mimozach |
Ortografija
Dźělenje słowow:
- mi·mo·za
Wurjekowanje
- [1] Mfa: ['mimɔza]
- Słuchowe přikłady:
Semantika
Woznamy:
- [1] bot.: rostlina z roda Mimosa
- [2] bot.: wosebje rostlina z družiny Mimosa pudica
- [3] bot.: złota mimoza, Acacia baileyana, štom z roda Acacia (hlej ‚akacija’)
Pochad:
- [1,2] wot nowołaćonskeho mimosa (= mimoza) wot łaćonskeho mima f / mimus m (= mima), wot starogrjekskeho μῖμος (mimos = mima, dźiwadźelnik)
Hyperonymy:
Wotwodźene wopřijeća:
- [2] mimozojte/~a/~y