pólšćina
pólšćina
pólšćina (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, f[wobdźěłać]
kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | pólšćina | pólšćinje | pólšćiny |
genitiw | pólšćiny | pólšćinow | pólšćinow |
datiw | pólšćinje | pólšćinomaj | pólšćinam |
akuzatiw | pólšćinu | pólšćinje | pólšćiny |
instrumental | z(e) pólšćinu | z(e) pólšćinomaj | z(e) pólšćinami |
lokatiw | po pólšćinje | po pólšćinomaj | po pólšćinach |
Semantika
Woznamy:
- [1] pólska rěč
Hyperonymy:
- [1] indoeuropske rěče, słowjanske rěče, zapadosłowjanske rěče
Přełožki[wobdźěłać]
|
|
Referency a dalše informacije
pólšćina (delnjoserbšćina)[wobdźěłać]
substantiw, f[wobdźěłać]
Ortografija
Dźělenje słowow:
pól-šći-na
Semantika
Woznamy:
- [1] pólska rěč
Hyperonymy:
- [1] zapadosłowjanska rěč
Přikłady:
- [1] Z pólšćiny přełožeć je wjedrowje ćežko dla njedospołnych rymow. (Ćišinski)
- Pola Serbow wujewi so wosebitosć, zo so přełožki hłownje tworjachu ze słowjanskich literaturow a to w prěnim rjedźe přełožki z čěšćiny, pólšćiny a rušćiny. (Lětopis 1995)
Wotwodźene wopřijeća:
- pólšćinar, pólšćinarka
Přełožki[wobdźěłać]
|
|
Referency a dalše informacije