rušćina

rušćina

rušćina (hornjoserbšćina)

substantiw, f

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	rušćina	rušćinje	rušćiny
genitiw	rušćiny	rušćinow	rušćinow
datiw	rušćinje	rušćinomaj	rušćinam
akuzatiw	rušćinu	rušćinje	rušćiny
instrumental	z(e) rušćinu	z(e) rušćinomaj	z(e) rušćinami
lokatiw	po rušćinje	po rušćinomaj	po rušćinach

Ortografija

Dźělenje słowow: ru-šći-na

Semantika

Woznamy:

[1] ruska rěč

Přikłady:

[1] Profesor Holan z Nižneho Nowgoroda budźe moje pěsnje nětko tež do rušćiny přełožować. (Ćišinski)

Madelena běše jěła hižo doprědka, nic pak, zo by wuknyła rušćinu, ale zo by přihotowała swojeju staršeju. (Brězan)

Samo Lula poča swoju rušćinu wukramosćić. (Budar)

Tež do serbšćiny so poprawom wohladać so, rušćina jemu hižo dosaha a k čemu tež, hdyž rěčimoj wobaj němsce. (Čornakec)

Wotwodźene wopřijeća:

rušćinować

Přełožki

esperanto: rusa lingvo (eo) hornjoserbski: [1] rušćina (hsb)

němski: [1] russische Sprache (de)