žurkować

z Wikisłownika

žurkować

žurkować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

werb[wobdźěłać]

wosoba singular dual plural
1. žurkuju žurkujemoj žurkujemy
2. žurkuješ žurkujetej (-taj) žurkujeće
3. žurkuje žurkujetej žurkuja (žurkuju)
aspekt ip
transgresiw žurkujo, žurkujcy, žurkowawši
prezensowy particip žurkowacy
preteritowy particip žurkowany
ł-forma žurkował, žurkowała, žurkowało,
dual: žurkowałoj, plural: žurkowali (žurkowałe)
werbalny substantiw žurkowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. žurkowach žurkowachmoj žurkowachmy
2. žurkowaše žurkowaštej žurkowašće
3. žurkowaše žurkowaštej žurkowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. žurkujmoj žurkujmy
2. žurkuj žurkujtej (-taj) žurkujće
3. žurkuj, njech žurkuje žurkujtej (-taj) njech žurkuja (žurkuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: žur-ko-wać

Wurjekowanje

IPA: ʒuʀkou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne žurkowaše je 0x dokładźene, žurkowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Koše a wačoki žurkowacych žonow bychu jej podhladne byli, nic jeje lěhwowski kostum a ručne dźěło w jeje klinje. (Kubašec)
Za kóždu husycu, kotraž by so jomu w přichodnej zymje přewostajiła, chce jedyn tajki žurkowar 100 hr. (Katolski Posoł 1917)
Zo pak njeby so ze sadom žurkowało, ma postajenjo mocy zdźeržeć, zo mjenujcy so smě sad pod štomom jenož po punće za wosobu na dźeń předawać a to rano wot 6-8 hodź. (Katolski Posoł 1917)
Cuzy po wsach žurkuja. (Katolski Posoł 1917)


Přełožki[wobdźěłać]