Dytar

z Wikisłownika

Dytar

Dytar (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

substantiw, předmjeno, m[wobdźěłać]

kazus singular dual plural
nominatiw Dytar Dytarjej Dytarjo
genitiw Dytarja Dytarjow Dytarjow
datiw Dytarjej Dytarjomaj Dytarjam
akuzatiw Dytarja Dytarjow Dytarjow
instrumental z(e) Dytarjom z(e) Dytarjomaj z(e) Dytarjemi
lokatiw po Dytarju po Dytarjomaj po Dytarjach
wokatiw Dytarjo Dytarjej Dytarjo


Ortografija

Dźělenje słowow:

Dy·tar, genitiw Dy·ta·rja

Wurjekowanje

MFA: ['dɨtaʀ], genitiw ['dɨtaʀʲa]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] serbske mužace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1] D.

Pochad:

[1] wot němskeho muskeho mjena Dieter / Diether, wotdwuzdónkateho starowysokoněmskeho mjena Diethari, zestajane z germanskej mjenowej elementaj diet / det / thid / thiad / theod (= lud) a hari / har / her (= wójsko), wot pragermanskeho *þeud [→en] a *harjaz [→en]

Warijanty:

[1]

Žónske formy:

[1]

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Dytar Chrisće wumjetowaše staršeju a jeje starosć wo njeju a zo njeje jasnišo z nimaj porěčała, tysac hriwnow njeje papjera, a naposledk jej zakaza, hišće porsćika za stareju hibnyć, njech tla so Hańža wo njeju stara, hdyž je sej takle dwójny podźěl herbstwa wulesćiła. (Jurij Krawža)
[1] Do wustupa młodych rejwarjow pod wuměłskim nawodom Volkmara Šolty a spěwneje skupiny, wo kotruž stara so Jan-Dytar Hajnk zestupachu so před publikum hólcy a holcy rejwanskeje skupiny SLA, Łužičanka. (Serbske Nowiny, 1. winowca 1999) [1]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1] Dytarjowe/-a/-y; Jan-Dytar

Znaći nošerjo mjena:

[1]

Přełožki[wobdźěłać]

Referency a dalše informacije

[1] Němska wikipedija: Dieter
[1] Pólska wikipedija: Dyter

Nóžki[wobdźěłać]

  1. Serbske Nowiny, 1. oktobra 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de