Dytar
Napohlad
Dytar
Dytar (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]substantiw, předmjeno, m
[wobdźěłać]kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | Dytar | Dytarjej | Dytarjo |
genitiw | Dytarja | Dytarjow | Dytarjow |
datiw | Dytarjej | Dytarjomaj | Dytarjam |
akuzatiw | Dytarja | Dytarjow | Dytarjow |
instrumental | z(e) Dytarjom | z(e) Dytarjomaj | z(e) Dytarjemi |
lokatiw | po Dytarju | po Dytarjomaj | po Dytarjach |
wokatiw | Dytarjo | Dytarjej | Dytarjo |
Ortografija
Dźělenje słowow:
Wurjekowanje
- MFA: ['dɨtaʀ], genitiw ['dɨtaʀʲa]
- Słuchowe přikłady:
Semantika
Woznamy:
Dalše wujasnjenja:
- [1]
Skrótšenki:
Pochad:
- [1] wot němskeho muskeho mjena Dieter / Diether, wotdwuzdónkateho starowysokoněmskeho mjena Diethari, zestajane z germanskej mjenowej elementaj diet / det / thid / thiad / theod (= lud) a hari / har / her (= wójsko), wot pragermanskeho *þeud [→en] a *harjaz [→en]
Warijanty:
- [1]
Žónske formy:
- [1]
Hyperonymy:
Hyponymy:
- [1]
Kolokacije:
- [1]
Přikłady:
- [1] Dytar Chrisće wumjetowaše staršeju a jeje starosć wo njeju a zo njeje jasnišo z nimaj porěčała, tysac hriwnow njeje papjera, a naposledk jej zakaza, hišće porsćika za stareju hibnyć, njech tla so Hańža wo njeju stara, hdyž je sej takle dwójny podźěl herbstwa wulesćiła. (Jurij Krawža)
- [1] Do wustupa młodych rejwarjow pod wuměłskim nawodom Volkmara Šolty a spěwneje skupiny, wo kotruž stara so Jan-Dytar Hajnk zestupachu so před publikum hólcy a holcy rejwanskeje skupiny SLA, „Łužičanka“. (Serbske Nowiny, 1. winowca 1999) [1]
Rěčne wobroty:
- [1]
Wotwodźene wopřijeća:
Znaći nošerjo mjena:
- [1]
Přełožki
[wobdźěłać]Referency a dalše informacije
Nóžki
[wobdźěłać]- ↑ Serbske Nowiny, 1. oktobra 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de