Hilža

z Wikisłownika

Hilža

Hilža (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

substantiw, předmjeno, f[wobdźěłać]

kazus singular dual plural
nominatiw Hilža Hilži Hilže
genitiw Hilže Hilžow/Hilži Hilžow/Hilži
datiw Hilži Hilžomaj Hilžam
akuzatiw Hilžu Hilži Hilže
instrumental z(e) Hilžu z(e) Hilžomaj z(e) Hilžemi
lokatiw po Hilže po Hilžomaj po Hilžach


Ortografija

Dźělenje słowow:

Hil·ža

Wurjekowanje

[1] MFA: ['hilža]
Słuchowe přikłady:

Semantika

Woznamy:

[1] serbske žonjace předmjeno

Dalše wujasnjenja:

[1]

Skrótšenki:

[1] H.

Pochad:

[1] wot grjekskeho mjena Ἐλισάβετ (Elisabet), wot hebrejskeho mjena אלישבע (Eliševa) z woznamom Bóh je přisaha abo Bóh přisaha. Hebrejska forma Eliševa so namaka jako Elišeba w starych zakonje; grjekska forma Elisabet so w nowych zakonje namaka.

Warijanty:

[1] Hilžbjeta; Elžbjeta

Muske formy:

[1]

Hyperonymy:

[1] předmjeno, mjeno

Hyponymy:

[1]

Kolokacije:

[1]

Přikłady:

[1] Třinaće lěto traješe zbožowne mandźelstwo, dwě dźowce Madlena Hilža a Marja Olga běštej so narodźiłoj. (Handrij Zejler) [1]
[1] Hilža k dźěćatku chwata. (Marja Kubašec) [2]
[1] Na poslednim dnju šule přepoda Hilža Nukowa najlěpšim šulerjam wosmych do dźewjatych lětnikow Budyskeho serbskeho gymnazija, kiž su so na wurisanju Serbskeho šulskeho towarstwa wobdźělili, čestne wopisma. (Serbske Nowiny, 21. pražnika 1999) [3]
[1] Dokelž so dešćowaše a dešćowaše, kokachu mužojo wjace hač hewak pola korčmarki Hilže, a Jan Mrózak a Pětr Wencl sydnyštaj so na basniski stólc. (Jurij Brězan) [4]
[1] Krystof sam a zbytk budźe ćeće Hilži, rjedźerce šule a mudrej wjesnej žonje, w domjacnosći pomhać a tam swoje wuši nastajeć. (Jan Wornar) [5]
[1] Holcow nańdźeš drje dosć, ale žanu Hilžu! (Mikławš Bjedrich-Radlubin) [6]
[1] Jurij rejuje z Hilžu korčmarjec a lubkuje. (Handrij Zejler) [7]
[1] Njeby němskemu knjezej cuzeho ani popřała, sama jeho tu nadešła, a sama chcyše jemu dobrotu činić njech wón štóžkuli a njech jeho potajnstwo bywaše kajkežkuli w Hilži lubosć žónskeje k njezbožownemu wotućiła. (Marja Kubašec) [2]
[1] Njeje wěrno, Hilža! (Mikławš Bjedrich-Radlubin) [6]

Rěčne wobroty:

[1]

Wotwodźene wopřijeća:

[1]

Znate nošerki mjena:

[1]

Přełožki[wobdźěłać]

Zapadosłowjanske předmjena[wobdźěłać]
Wšitke[wobdźěłać]

Referency a dalše informacije

[1] Čěska wikipedija: Eliška
[1] Němska wikipedija: Ilse (Vorname)
[1] Pólska wikipedija: Halszka
[1] Słowjenska wikipedija: Elza

Nóžki[wobdźěłać]

  1. Handrij Zejler: Zhromadźene spisy. Zwajzk 1. 1840. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  2. 2,0 2,1 Marja Kubašec: Koło časow. 2. přehladane a skrótšene wudaće. Budyšin: Domowina, 1968 [1959]. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  3. Serbske Nowiny, 21. julija 1999. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  4. Jurij Brězan: Feliks Hanuš. Dźěl 3. Budyśin: Domowina, 1975. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  5. Jan Wornar: Dypornak ma ptačka. Budyšin: Domowina, 1974. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  6. 6,0 6,1 Mikławš Bjedrich-Radlubin: Legendy a druhe powědańčka. Wotćišč z Katolskoho Pósta. Serbska knihownja čo. 1. Budyšin: L. A. Donnerhakec, 1914. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de
  7. Handrij Zejler: Zhromadźene spisy. Zwajzk 6. 1850. Citowane po uni-leipzig.de: Wortschatz.de