dźělercyny
dźělercyny
dźělercyny (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
adjektiw[wobdźěłać]
kazus | singular f | singular m | singular n | dual | plural |
---|---|---|---|---|---|
nominatiw | dźělercyna | dźělercyny | dźělercyne | dźělercynej (dźělercynaj) |
dźělercyne (dźělercyni) |
genitiw | dźělercyneje | dźělercyneho | dźělercyneho | dźělercyneju | dźělercynych |
datiw | dźělercynej | dźělercynemu | dźělercynemu | dźělercynymaj | dźělercynym |
akuzatiw | dźělercynu | dźělercyny (dźělercyneho) |
dźělercyne | dźělercynej (dźělercyneju) |
dźělercyne (dźělercynych) |
instrumental | dźělercynej | dźělercynym | dźělercynym | dźělercynymaj | dźělercynymi |
lokatiw | dźělercynej | dźělercynym | dźělercynym | dźělercynymaj | dźělercynych |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźě-ler-cy-ny