dźećelči
dźećelči
dźećelči (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
adjektiw[wobdźěłać]
kazus | singular f | singular m | singular n | dual | plural |
---|---|---|---|---|---|
nominatiw | dźećelča | dźećelči | dźećelče | dźećelčej (dźećelčaj) |
dźećelče (dźećelči) |
genitiw | dźećelčeje | dźećelčeho | dźećelčeho | dźećelčeju | dźećelčich |
datiw | dźećelčej | dźećelčemu | dźećelčemu | dźećelčimaj | dźećelčim |
akuzatiw | dźećelču | dźećelči (dźećelčeho) |
dźećelče | dźećelčej (dźećelčeju) |
dźećelče (dźećelčich) |
instrumental | dźećelčej | dźećelčim | dźećelčim | dźećelčimaj | dźećelčimi |
lokatiw | dźećelčej | dźećelčim | dźećelčim | dźećelčimaj | dźećelčich |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźe-ćel-či
Semantika
Synonymy:
- [1] dźećelcowy
Wotwodźene wopřijeća:
- dźećelc, dźećelcowy, dźećelčo
Přełožki[wobdźěłać]
|