dźećelować

dźećelować

dźećelować(hornjoserbšćina)

werb

wosoba	singular	dual	plural
1.	dźećeluju	dźećelujemoj	dźećelujemy
2.	dźećeluješ	dźećelujetej (-taj)	dźećelujeće
3.	dźećeluje	dźećelujetej	dźećeluja (dźećeluju)

aspekt	ip
transgresiw	dźećelujo, dźećelujcy, dźećelowawši
prezensowy particip	dźećelowacy
preteritowy particip	dźećelowany
ł-forma	dźećelował, dźećelowała, dźećelowało, dual: dźećelowałoj, plural: dźećelowali (dźećelowałe)
werbalny substantiw	dźećelowanje

preteritum
wosoba	singular	dual	plural
1.	dźećelowach	dźećelowachmoj	dźećelowachmy
2.	dźećelowaše	dźećelowaštej	dźećelowašće
3.	dźećelowaše	dźećelowaštej	dźećelowachu

imperatiw
wosoba	singular	dual	plural
1.	—	dźećelujmoj	dźećelujmy
2.	dźećeluj	dźećelujtej (-taj)	dźećelujće
3.	dźećeluj, njech dźećeluje	dźećelujtej (-taj)	njech dźećeluja (dźećeluju)

Ortografija

Dźělenje słowow: dźe-će-lo-wać

Semantika

Synonymy:

[1] dźećelkować

Přikłady:

[1] popjel jara dźećeluje (Asche treibt sehr im Klee)

Přełožki

němski: [1] im Klee (de) treiben