dźenikar
Napohlad
dźenikar
dźenikar (hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]substantiw, m
[wobdźěłać]kazus | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
nominatiw | dźenikar | dźenikarjej | dźenikarjo |
genitiw | dźenikarja | dźenikarjow | dźenikarjow |
datiw | dźenikarjej | dźenikarjomaj | dźenikarjam |
akuzatiw | dźenikarja | dźenikarjow | dźenikarjow |
instrumental | z(e) dźenikarjom | z(e) dźenikarjomaj | z(e) dźenikarjemi |
lokatiw | po dźenikarju | po dźenikarjomaj | po dźenikarjach |
wokatiw | dźenikarjo | dźenikarjej | dźenikarjo |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźe-ni-kar
Semantika
Synonymy:
- [1] žurnalist
- [2] nowinar
Wotwodźene wopřijeća:
- dźenikarstwo
Přełožki
[wobdźěłać]
|