dźesaćkróćny
dźesaćkróćny
dźesaćkróćny (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
adjektiw[wobdźěłać]
| kazus | singular f | singular m | singular n | dual | plural |
|---|---|---|---|---|---|
| nominatiw | dźesaćkróćna | dźesaćkróćny | dźesaćkróćne | dźesaćkróćnej (dźesaćkróćnaj) |
dźesaćkróćne (dźesaćkróćni) |
| genitiw | dźesaćkróćneje | dźesaćkróćneho | dźesaćkróćneho | dźesaćkróćneju | dźesaćkróćnych |
| datiw | dźesaćkróćnej | dźesaćkróćnemu | dźesaćkróćnemu | dźesaćkróćnymaj | dźesaćkróćnym |
| akuzatiw | dźesaćkróćnu | dźesaćkróćny (dźesaćkróćneho) |
dźesaćkróćne | dźesaćkróćnej (dźesaćkróćneju) |
dźesaćkróćne (dźesaćkróćnych) |
| instrumental | dźesaćkróćnej | dźesaćkróćnym | dźesaćkróćnym | dźesaćkróćnymaj | dźesaćkróćnymi |
| lokatiw | dźesaćkróćnej | dźesaćkróćnym | dźesaćkróćnym | dźesaćkróćnymaj | dźesaćkróćnych |
| adjektiw | dźesaćkróćny |
|---|---|
| adwerb | dźesaćkróćnje |
Ortografija
Dźělenje słowow:
dźe-sać-króć-ny