dźiwadłownik

dźiwadłownik

dźiwadłownik (hornjoserbšćina)

substantiw, m

kazus	singular	dual	plural
nominatiw	dźiwadłownik	dźiwadłownikaj	dźiwadłownicy
genitiw	dźiwadłownika	dźiwadłownikow	dźiwadłownikow
datiw	dźiwadłownikej	dźiwadłownikomaj	dźiwadłownikam
akuzatiw	dźiwadłownika	dźiwadłownikow	dźiwadłownikow
instrumental	z(e) dźiwadłownikom	z(e) dźiwadłownikomaj	z(e) dźiwadłownikami
lokatiw	po dźiwadłowniku	po dźiwadłownikomaj	po dźiwadłownikach
wokatiw	dźiwadłowniko	dźiwadłownikaj	dźiwadłownikojo

Ortografija

Dźělenje słowow: dźi-wa-dłow-nik

Semantika

Synonymy:

[1] dźiwadźelnik, hrajer, kekler

Přełožki

němski: [1] Schauspieler (de)