dorumować
dorumować
dorumować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | dorumuju | dorumujemoj | dorumujemy |
| 2. | dorumuješ | dorumujetej (-taj) | dorumujeće |
| 3. | dorumuje | dorumujetej (-taj) | dorumuja (dorumuju) |
| aspekt | p/ip | ||
| transgresiw | dorumujo, dorumujcy, dorumowawši | ||
| prezensowy particip | dorumowacy | ||
| preteritowy particip | dorumowany | ||
| ł-forma | dorumował, dorumowała, dorumowało, dual: dorumowałoj, plural: dorumowali (dorumowałe) | ||
| werbalny substantiw | dorumowanje | ||
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | dorumowach | dorumowachmoj | dorumowachmy |
| 2. | dorumowa(še) | dorumowaštej | dorumowašće |
| 3. | dorumowa(še) | dorumowaštej | dorumowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | --- | dorumujmoj | dorumujmy |
| 2. | dorumuj | dorumujtej (-taj) | dorumujće |
| 3. | dorumuj, njech dorumuje | dorumujtej (-taj) | njech dorumuja (dorumuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
do-ru-mo-wać
Wurjekowanje
- IPA: dɔʀumou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne dorumowaše je 0x dokładźene, dorumowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Z hromadami wa- lachu so we wšěch kutach lute pomazki, w šulach njebychu so ławki mohłe dorjedźić a dorumować wot tajkich kruchow chlěba a pomazkow. (Katolski Posoł 1915)