ekspatriěrować
ekspatriěrować
ekspatriěrować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | ekspatriěruju | ekspatriěrujemoj | ekspatriěrujemy |
2. | ekspatriěruješ | ekspatriěrujetej (-taj) | ekspatriěrujeće |
3. | ekspatriěruje | ekspatriěrujetej | ekspatriěruja (ekspatriěruju) |
aspekt | ip |
transgresiw | ekspatriěrujo, ekspatriěrujcy, ekspatriěrowawši |
prezensowy particip | ekspatriěrowacy |
preteritowy particip | ekspatriěrowany |
ł-forma | ekspatriěrował, ekspatriěrowała, ekspatriěrowało, dual: ekspatriěrowałoj, plural: ekspatriěrowali (ekspatriěrowałe) |
werbalny substantiw | ekspatriěrowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | ekspatriěrowach | ekspatriěrowachmoj | ekspatriěrowachmy |
2. | ekspatriěrowaše | ekspatriěrowaštej | ekspatriěrowašće |
3. | ekspatriěrowaše | ekspatriěrowaštej | ekspatriěrowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | ekspatriěrujmoj | ekspatriěrujmy |
2. | ekspatriěruj | ekspatriěrujtej (-taj) | ekspatriěrujće |
3. | ekspatriěruj, njech ekspatriěruje | ekspatriěrujtej (-taj) | njech ekspatriěruja (ekspatriěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
eks-pa-tri-ě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: ekspatʀi'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne ekspatriěrowaše je 0x dokładźene, ekspatriěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.