eksplikować
eksplikować
eksplikować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | eksplikuju | eksplikujemoj | eksplikujemy |
2. | eksplikuješ | eksplikujetej (-taj) | eksplikujeće |
3. | eksplikuje | eksplikujetej | eksplikuja (eksplikuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | eksplikujo, eksplikujcy, eksplikowawši |
prezensowy particip | eksplikowacy |
preteritowy particip | eksplikowany |
ł-forma | eksplikował, eksplikowała, eksplikowało, dual: eksplikowałoj, plural: eksplikowali (eksplikowałe) |
werbalny substantiw | eksplikowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | eksplikowach | eksplikowachmoj | eksplikowachmy |
2. | eksplikowaše | eksplikowaštej | eksplikowašće |
3. | eksplikowaše | eksplikowaštej | eksplikowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | eksplikujmoj | eksplikujmy |
2. | eksplikuj | eksplikujtej (-taj) | eksplikujće |
3. | eksplikuj, njech eksplikuje | eksplikujtej (-taj) | njech eksplikuja (eksplikuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
eks-pli-ko-wać
Wurjekowanje
- IPA: eksplikou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne eksplikowaše je 0x dokładźene, eksplikowa (móže tež něšto druhe być) 0x.