glorificěrować
glorificěrować
glorificěrować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | glorificěruju | glorificěrujemoj | glorificěrujemy |
| 2. | glorificěruješ | glorificěrujetej (-taj) | glorificěrujeće |
| 3. | glorificěruje | glorificěrujetej | glorificěruja (glorificěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | glorificěrujo, glorificěrujcy, glorificěrowawši |
| prezensowy particip | glorificěrowacy |
| preteritowy particip | glorificěrowany |
| ł-forma | glorificěrował, glorificěrowała, glorificěrowało, dual: glorificěrowałoj, plural: glorificěrowali (glorificěrowałe) |
| werbalny substantiw | glorificěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | glorificěrowach | glorificěrowachmoj | glorificěrowachmy |
| 2. | glorificěrowaše | glorificěrowaštej | glorificěrowašće |
| 3. | glorificěrowaše | glorificěrowaštej | glorificěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | glorificěrujmoj | glorificěrujmy |
| 2. | glorificěruj | glorificěrujtej (-taj) | glorificěrujće |
| 3. | glorificěruj, njech glorificěruje | glorificěrujtej (-taj) | njech glorificěruja (glorificěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
glo-ri-fi-cě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: glɔʀifiʦ'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne glorificěrowaše je 0x dokładźene, glorificěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] głorifikować; wosławić