iritować
iritować
iritować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | irituju | iritujemoj | iritujemy |
| 2. | irituješ | iritujetej (-taj) | iritujeće |
| 3. | irituje | iritujetej | irituja (irituju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | iritujo, iritujcy, iritowawši |
| prezensowy particip | iritowacy |
| preteritowy particip | iritowany |
| ł-forma | iritował, iritowała, iritowało, dual: iritowałoj, plural: iritowali (iritowałe) |
| werbalny substantiw | iritowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | iritowach | iritowachmoj | iritowachmy |
| 2. | iritowaše | iritowaštej | iritowašće |
| 3. | iritowaše | iritowaštej | iritowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | iritujmoj | iritujmy |
| 2. | irituj | iritujtej (-taj) | iritujće |
| 3. | irituj, njech irituje | iritujtej (-taj) | njech irituja (irituju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
i-ri-to-wać
Wurjekowanje
- IPA: iʀitou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne iritowaše je 0x dokładźene, iritowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přełožki[wobdźěłać]
|