kamjenjować
kamjenjować
kamjenjować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | kamjenjuju | kamjenjujemoj | kamjenjujemy |
| 2. | kamjenjuješ | kamjenjujetej (-taj) | kamjenjujeće |
| 3. | kamjenjuje | kamjenjujetej | kamjenjuja (kamjenjuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | kamjenjujo, kamjenjujcy, kamjenjowawši |
| prezensowy particip | kamjenjowacy |
| preteritowy particip | kamjenjowany |
| ł-forma | kamjenjował, kamjenjowała, kamjenjowało, dual: kamjenjowałoj, plural: kamjenjowali (kamjenjowałe) |
| werbalny substantiw | kamjenjowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | kamjenjowach | kamjenjowachmoj | kamjenjowachmy |
| 2. | kamjenjowaše | kamjenjowaštej | kamjenjowašće |
| 3. | kamjenjowaše | kamjenjowaštej | kamjenjowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | kamjenjujmoj | kamjenjujmy |
| 2. | kamjenjuj | kamjenjujtej (-taj) | kamjenjujće |
| 3. | kamjenjuj, njech kamjenjuje | kamjenjujtej (-taj) | njech kamjenjuja (kamjenjuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
ka-mje-njo-wać
Wurjekowanje
- IPA: kamʲenʲou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne kamjenjowaše je 0x dokładźene, kamjenjowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Wokoło 7 hodźin sypny so kamjenjowa sćěna a zasypny skałarja Arnošta Wjacku z Nowych Spytec. (Katolski Posoł 1914)
- Profetow ß nam sabiwali a napominarjow nam -- 9 -- kamjenjowali. (Sykora)
- Šćěpan wosrjedź howrjatych njepřećelow, kotřiž su na tym, joho z města wustorčić, zo bychu joho kamjenjowali, njepowalny wo- stanje a "połny Ducha swjatoho pohlada k njebju a wuhlada krasnosć Božu a Jězusa stojaceho na prawicy Božej. (Katolski Posoł 1917)
- Jeruzalemje, Jeruzalemje, kiž ty moriš profetow a kamjenjuješ k tebi pósłanych! (Sćenje po Swj. Mateju 1960)
- W Němcach bych so zjawnje wuznać směł, ale pola nas w serbskej Łužicy bychu mje kamjenjowali, Sće dźě Droždźijskeho kowarja Stoša hižo zeznał a jeho hněw na wučerjow a duchownych, kotřiž chcedźa lud z ćěmnosće na swětło dowjesć, Na fararja Zejlerja so samo hněwa! (Kubašec)
- Derje zhóda, ke komu holčo chwata - zo jeho njesebična starosćiwosć při wšěm dźěle pola wjesnych chorych tamneho kamjenjowaneho w chěžce před lěsom njezabudźe. (Kubašec)
- Lědy su jemu rany trochu zažiłe, a nětko dyrbjał za tych do smjerće hić, kotřiž jeho kamjenjowachu? (Kubašec)
- Njech do wočow lud njekničomnej plunje a kamjenjuje ju (Ćišinski)
- Jeli howjado muža abo žonu tak zbodźe, zo zemrěje, ma so howjado kamjenjować, jeho mjaso njesmě so jěsć. (Stary zakoń 1976)
- Jeli pak je howjado hižo prjedy lóze było a wobsydnik jo njeje, njedźiwajo na napominanje, hladał, ma so howjado, kotrež je muža abo žonu zbodło, kamjenjować, tež jeho wobsydnik ma so ze smjerću pochłostać. (Stary zakoń 1976)
- Jeli howjado njewólnika abo njewólnicu zbo dźe, ma so jeho knjezej třiceći šeklow slěbra zaplaćić, howjado ma so kamjenjować. (Stary zakoń 1976)
- Štóž mjeno Jahwy hani, ma so ze smjerću pochlostać; wša wosada ma jeho kamjenjować. (Stary zakoń 1976)
- Jahwe pak rěčeše k Mójzesej: ">Muž ma so ze smjerću pochlostać; wša wosada ma jeho zwonka lěhwa kamjenjować! (Stary zakoń 1976)
- Na wuprajenje dweju abo třoch swědkow ma so tón kamjenjować, kiž je-sej jer~ zasłužił. (Stary zakoń 1976)
- Synojo Israela kamjenjowachu jeho, tak zo wón zemrě. (Stary zakoń 1976)
- Jeli zwěsćiš, zo je to wěsće wěrno a zo je so tuto žadławstwo w Israelu stalo, wuwjedź tohole muža abo tule žónsku, kiž staj tole złóstnistwo skućiłoj, ze swojich wrotow, muža abo žónsku, a kamjenjuj jeju hač do smjerće. (Stary zakoń 1976)
- Sćele listy a powě- sće do łužiskich serbskich a němskich nowin, kiž Ebenezerskich Serbow ha- njachu a jim njesłyšane skutki wumje- towachu: Jan Swora so wopisowaše jako ludźidrač, kiž překřiwi pjenjezy swojich wosadnych, da muži po židow- skim wašnju wobrězować a přećiw- nikow kamjenjować (Rozhlad 1994)
- Chcychu Blancharda kamjenjować. (Katolski Posoł 1913)
- Zwaž sebi nadpad a kamjenjowanjo: bolosć, matra, zrudoba, tyšnosć, domapytanja, chorosće, starosće, z lubosću k Jězusej njesene, tež tebi murju přełamaju a zastupiš do njebjeskoho hrodu. (Katolski Posoł 1913)
- Buchu kamjenjowani, z piłu rozrězani, spytowani, z mječom sćeći wumrěchu, chodźachu we wowčich a kozacych kožach, tradajcy, ćěsnjeni, rudźeni; kotrychž swět hódny njeběše, błudźachu w pusćinach, w horach, w prózdnjeńcach a jamach zemje: a ći wšitcy (buchu) ze swědčenjom wěry chwaleni. (Katolski Posoł 1913)
- Tuž bě tež we wočach Židow bohahanjenjo, a bohahanjenjo hodźi so po židowskim zakonju jeno chostać a wjećić ze smjerću, z kamjenjowanjom. (Katolski Posoł 1912)
Přełožki[wobdźěłać]
|