kongruować
kongruować
kongruować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | kongruuju | kongruujemoj | kongruujemy |
| 2. | kongruuješ | kongruujetej (-taj) | kongruujeće |
| 3. | kongruuje | kongruujetej | kongruuja (kongruuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | kongruujo, kongruujcy, kongruowawši |
| prezensowy particip | kongruowacy |
| preteritowy particip | kongruowany |
| ł-forma | kongruował, kongruowała, kongruowało, dual: kongruowałoj, plural: kongruowali (kongruowałe) |
| werbalny substantiw | kongruowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | kongruowach | kongruowachmoj | kongruowachmy |
| 2. | kongruowaše | kongruowaštej | kongruowašće |
| 3. | kongruowaše | kongruowaštej | kongruowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | kongruujmoj | kongruujmy |
| 2. | kongruuj | kongruujtej (-taj) | kongruujće |
| 3. | kongruuj, njech kongruuje | kongruujtej (-taj) | njech kongruuja (kongruuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
kon-gru-o-wać
Wurjekowanje
- IPA: kɔngʀuou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne kongruowaše je 0x dokładźene, kongruowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přełožki[wobdźěłać]
|