kontrahować
kontrahować
kontrahować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | kontrahuju | kontrahujemoj | kontrahujemy |
2. | kontrahuješ | kontrahujetej (-taj) | kontrahujeće |
3. | kontrahuje | kontrahujetej | kontrahuja (kontrahuju) |
aspekt | ip |
transgresiw | kontrahujo, kontrahujcy, kontrahowawši |
prezensowy particip | kontrahowacy |
preteritowy particip | kontrahowany |
ł-forma | kontrahował, kontrahowała, kontrahowało, dual: kontrahowałoj, plural: kontrahowali (kontrahowałe) |
werbalny substantiw | kontrahowanje |
preteritum | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | kontrahowach | kontrahowachmoj | kontrahowachmy |
2. | kontrahowaše | kontrahowaštej | kontrahowašće |
3. | kontrahowaše | kontrahowaštej | kontrahowachu |
imperatiw | |||
wosoba | singular | dual | plural |
---|---|---|---|
1. | — | kontrahujmoj | kontrahujmy |
2. | kontrahuj | kontrahujtej (-taj) | kontrahujće |
3. | kontrahuj, njech kontrahuje | kontrahujtej (-taj) | njech kontrahuja (kontrahuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
kon-tra-ho-wać
Wurjekowanje
- IPA: kɔntʀahou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne kontrahowaše je 0x dokładźene, kontrahowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přełožki[wobdźěłać]
|