K wobsahej skočić

kooptować

z Wikisłownika

kooptować

wosoba singular dual plural
1. kooptuju kooptujemoj kooptujemy
2. kooptuješ kooptujetej (-taj) kooptujeće
3. kooptuje kooptujetej kooptuja (kooptuju)
aspekt ip
transgresiw kooptujo, kooptujcy, kooptowawši
prezensowy particip kooptowacy
preteritowy particip kooptowany
ł-forma kooptował, kooptowała, kooptowało,
dual: kooptowałoj, plural: kooptowali (kooptowałe)
werbalny substantiw kooptowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. kooptowach kooptowachmoj kooptowachmy
2. kooptowaše kooptowaštej kooptowašće
3. kooptowaše kooptowaštej kooptowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. kooptujmoj kooptujmy
2. kooptuj kooptujtej (-taj) kooptujće
3. kooptuj, njech kooptuje kooptujtej (-taj) njech kooptuja (kooptuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: ko-op-to-wać

Wurjekowanje

IPA: kɔoptou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne kooptowaše je 0x dokładźene, kooptowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Marko Kowar, kooptowany sobustaw sekciskeho nawodnistwa, je na so wzał sekciske naležnosće w zwisku fachoweje diskusije doporučenjow, zapřijatych w nachwilnej kónčnej rozprawje strukturneje komisije. (Rozhlad 1995)
Do jednaćelskeho předsydstwa so kooptuje zastupjer Delnjołužiskeje župy. (Rozhlad 1991)


Přełožki

[wobdźěłać]