kosować
kosować
kosować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | kosuju | kosujemoj | kosujemy |
| 2. | kosuješ | kosujetej (-taj) | kosujeće |
| 3. | kosuje | kosujetej | kosuja (kosuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | kosujo, kosujcy, kosowawši |
| prezensowy particip | kosowacy |
| preteritowy particip | kosowany |
| ł-forma | kosował, kosowała, kosowało, dual: kosowałoj, plural: kosowali (kosowałe) |
| werbalny substantiw | kosowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | kosowach | kosowachmoj | kosowachmy |
| 2. | kosowaše | kosowaštej | kosowašće |
| 3. | kosowaše | kosowaštej | kosowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | kosujmoj | kosujmy |
| 2. | kosuj | kosujtej (-taj) | kosujće |
| 3. | kosuj, njech kosuje | kosujtej (-taj) | njech kosuja (kosuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
ko-so-wać
Wurjekowanje
- IPA: kɔsou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne kosowaše je 0x dokładźene, kosowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přełožki[wobdźěłać]
|