krajny

z Wikisłownika

krajny

krajny (hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

adjektiw[wobdźěłać]

kazus singular f singular m singular n dual plural
nominatiw krajna krajny krajne krajnej
(krajnaj)
krajne
(krajni)
genitiw krajneje krajneho krajneho krajneju krajnych
datiw krajnej krajnemu krajnemu krajnymaj krajnym
akuzatiw krajnu krajny
(krajneho)
krajne krajnej
(krajneju)
krajne
(krajnych)
instrumental krajnej krajnym krajnym krajnymaj krajnymi
lokatiw krajnej krajnym krajnym krajnymaj krajnych



Ortografija

Dźělenje słowow: kraj-ny

Semantika

Woznamy:

[1] ke krajej słušacy

Synonymy:

[1] ... kraja, krajowy

Kolokacije:

[1] krajny dowol, krajne sudnistwo, krajny sud, krajny hrabja, krajny wokrjes, krajny rada, krajny dešć, krajne stawy, krajny sejm, krajna wobora, krajny wětr, krajny jazyk

Přikłady:

[1] A ja sym tu wěc po krajnych zakonjach zestajał. (Ćišinski)
Tři sta kročeli wot mjezow małoho zwjazkowoho kraja zdaleny stoji na pruskej zemi na krajnej dróze hosćenc "čerwjenoho woła". (Radlubin)
Wón drje běše přepokazany, zo móže předešćnik w dešćikojtym wjedrje, kaž zańdźene lěta často běše, jara wužitny a pokojacy towarš srjedź krajneje drohi być, najebać toho hladaše pak najradšo z křiwym wóčkom na njoho. (Radlubin)

Wotwodźene wopřijeća:

krajnoradowy, krajnoradny, nakrajnik, krajnostawski, tukrajny, tukrajnica, tukrajnik, wukrajny, wukrajnica, wukrajnik


Přełožki[wobdźěłać]