kutować

z Wikisłownika

kutować

kutować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

werb[wobdźěłać]

wosoba singular dual plural
1. kutuju kutujemoj kutujemy
2. kutuješ kutujetej (-taj) kutujeće
3. kutuje kutujetej kutuja (kutuju)
aspekt ip
transgresiw kutujo, kutujcy, kutowawši
prezensowy particip kutowacy
preteritowy particip kutowany
ł-forma kutował, kutowała, kutowało,
dual: kutowałoj, plural: kutowali (kutowałe)
werbalny substantiw kutowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. kutowach kutowachmoj kutowachmy
2. kutowaše kutowaštej kutowašće
3. kutowaše kutowaštej kutowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. kutujmoj kutujmy
2. kutuj kutujtej (-taj) kutujće
3. kutuj, njech kutuje kutujtej (-taj) njech kutuja (kutuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: ku-to-wać

Wurjekowanje

IPA: kutou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne kutowaše je 0x dokładźene, kutowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Přikłady:

[1] Powědaše, kak je tam jedyn wučer na Židowsku šulu a stareho wučerja Donata swarjeł a jeho kutoweho wučerja mjenował a zo je tajka kutowa šula poprawom zakazana a ludźo swoje dźěći docyła do njeje słać njesmědźa, dokelž dźěći w njej ničo njenawuknu. (Kubašec)
Wědźeše, zo by so Jana Donatowa kutowa z kóždej porjadnej měšćanskej šulu měrić móhła, hdy bychu jemu jenož trěbne srědki dali. (Kubašec)
Što zamóže šula - a to hišće kutowa - přećiwo namocy knježkow, inspektorow, hajnikow? (Kubašec)


Přełožki[wobdźěłać]