meditěrować
meditěrować
meditěrować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]
werb[wobdźěłać]
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | meditěruju | meditěrujemoj | meditěrujemy |
| 2. | meditěruješ | meditěrujetej (-taj) | meditěrujeće |
| 3. | meditěruje | meditěrujetej | meditěruja (meditěruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | meditěrujo, meditěrujcy, meditěrowawši |
| prezensowy particip | meditěrowacy |
| preteritowy particip | meditěrowany |
| ł-forma | meditěrował, meditěrowała, meditěrowało, dual: meditěrowałoj, plural: meditěrowali (meditěrowałe) |
| werbalny substantiw | meditěrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | meditěrowach | meditěrowachmoj | meditěrowachmy |
| 2. | meditěrowaše | meditěrowaštej | meditěrowašće |
| 3. | meditěrowaše | meditěrowaštej | meditěrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | meditěrujmoj | meditěrujmy |
| 2. | meditěruj | meditěrujtej (-taj) | meditěrujće |
| 3. | meditěruj, njech meditěruje | meditěrujtej (-taj) | njech meditěruja (meditěruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
me-di-tě-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: medit'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne meditěrowaše je 1x dokładźene, meditěrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Dokelž pak wón w lětadle spać njemóžeše, ležeše wón, daloko wróćo zlehnjeny, ruce nad brjuchom styknjenej, woči zawrjenej, a meditěrowaše wo móžnosćach, kak so nocy přetrać abo přetrjebać hodźa. (Brězan)
- Zahajejo swoje rozpominanje ze sadu "Ze zjednoćenjom wobeju němskeju statow su za Łužicu nastali nowe časy, a boju so, zo hórše", meditěruje P. (Rozhlad 1991)
Přełožki[wobdźěłać]
|