moněrować
moněrować
moněrować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | moněruju | moněrujemoj | moněrujemy |
| 2. | moněruješ | moněrujetej (-taj) | moněrujeće |
| 3. | moněruje | moněrujetej | moněruja (moněruju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | moněrujo, moněrujcy, moněrowawši |
| prezensowy particip | moněrowacy |
| preteritowy particip | moněrowany |
| ł-forma | moněrował, moněrowała, moněrowało, dual: moněrowałoj, plural: moněrowali (moněrowałe) |
| werbalny substantiw | moněrowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | moněrowach | moněrowachmoj | moněrowachmy |
| 2. | moněrowaše | moněrowaštej | moněrowašće |
| 3. | moněrowaše | moněrowaštej | moněrowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | moněrujmoj | moněrujmy |
| 2. | moněruj | moněrujtej (-taj) | moněrujće |
| 3. | moněruj, njech moněruje | moněrujtej (-taj) | njech moněruja (moněruju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
mo-ně-ro-wać
Wurjekowanje
- IPA: mɔn'iʀɔu̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne moněrowaše je 0x dokładźene, moněrowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Dźiwajo na wobsahow je cyłkownje poradźeny projekt wothlada recensent wot maličkostneho moněrowanja njedwělomnych njedohladanjow. (Rozhlad 1996)
Přełožki
[wobdźěłać]
|