multiplikować

z Wikisłownika

multiplikować

multiplikować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

werb[wobdźěłać]

wosoba singular dual plural
1. multiplikuju multiplikujemoj multiplikujemy
2. multiplikuješ multiplikujetej (-taj) multiplikujeće
3. multiplikuje multiplikujetej multiplikuja (multiplikuju)
aspekt ip
transgresiw multiplikujo, multiplikujcy, multiplikowawši
prezensowy particip multiplikowacy
preteritowy particip multiplikowany
ł-forma multiplikował, multiplikowała, multiplikowało,
dual: multiplikowałoj, plural: multiplikowali (multiplikowałe)
werbalny substantiw multiplikowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. multiplikowach multiplikowachmoj multiplikowachmy
2. multiplikowaše multiplikowaštej multiplikowašće
3. multiplikowaše multiplikowaštej multiplikowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. multiplikujmoj multiplikujmy
2. multiplikuj multiplikujtej (-taj) multiplikujće
3. multiplikuj, njech multiplikuje multiplikujtej (-taj) njech multiplikuja (multiplikuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: mul-ti-pli-ko-wać

Wurjekowanje

IPA: multiplikou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne multiplikowaše je 0x dokładźene, multiplikowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] namnožić; namnožeć; namnožować; množić

Přikłady:

[1] Wón wudźěra nimo mje, do dalokeje dalokosće, pozdatnje multiplikuje wón štwórć miliona ze 1 37. (Brězan)
Komunikatiwna funkcija rěče so w nowinach a rozhłosu multiplikuje. (Rozhlad 1991)


Přełožki[wobdźěłać]