nakazować
nakazować
nakazować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | nakazuju | nakazujemoj | nakazujemy |
| 2. | nakazuješ | nakazujetej (-taj) | nakazujeće |
| 3. | nakazuje | nakazujetej | nakazuja (nakazuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | nakazujo, nakazujcy, nakazowawši |
| prezensowy particip | nakazowacy |
| preteritowy particip | nakazowany |
| ł-forma | nakazował, nakazowała, nakazowało, dual: nakazowałoj, plural: nakazowali (nakazowałe) |
| werbalny substantiw | nakazowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | nakazowach | nakazowachmoj | nakazowachmy |
| 2. | nakazowaše | nakazowaštej | nakazowašće |
| 3. | nakazowaše | nakazowaštej | nakazowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | nakazujmoj | nakazujmy |
| 2. | nakazuj | nakazujtej (-taj) | nakazujće |
| 3. | nakazuj, njech nakazuje | nakazujtej (-taj) | njech nakazuja (nakazuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
na-ka-zo-wać
Wurjekowanje
- IPA: nakazou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne nakazowaše je 0x dokładźene, nakazowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Wjetšina je zaslepjena, a pohani so nakazuja. (Nowy zakoń 1966)