napožčować
napožčować
napožčować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | napožčuju | napožčujemoj | napožčujemy |
| 2. | napožčuješ | napožčujetej (-taj) | napožčujeće |
| 3. | napožčuje | napožčujetej | napožčuja (napožčuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | napožčujo, napožčujcy, napožčowawši |
| prezensowy particip | napožčowacy |
| preteritowy particip | napožčowany |
| ł-forma | napožčował, napožčowała, napožčowało, dual: napožčowałoj, plural: napožčowali (napožčowałe) |
| werbalny substantiw | napožčowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | napožčowach | napožčowachmoj | napožčowachmy |
| 2. | napožčowaše | napožčowaštej | napožčowašće |
| 3. | napožčowaše | napožčowaštej | napožčowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | napožčujmoj | napožčujmy |
| 2. | napožčuj | napožčujtej (-taj) | napožčujće |
| 3. | napožčuj, njech napožčuje | napožčujtej (-taj) | njech napožčuja (napožčuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
na-pož-čo-wać
Wurjekowanje
- IPA: napoʒʧou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne napožčowaše je 0x dokładźene, napožčowa (móže tež něšto druhe być) 0x.