naswětlować
naswětlować
naswětlować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | naswětluju | naswětlujemoj | naswětlujemy |
| 2. | naswětluješ | naswětlujetej (-taj) | naswětlujeće |
| 3. | naswětluje | naswětlujetej | naswětluja (naswětluju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | naswětlujo, naswětlujcy, naswětlowawši |
| prezensowy particip | naswětlowacy |
| preteritowy particip | naswětlowany |
| ł-forma | naswětlował, naswětlowała, naswětlowało, dual: naswětlowałoj, plural: naswětlowali (naswětlowałe) |
| werbalny substantiw | naswětlowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | naswětlowach | naswětlowachmoj | naswětlowachmy |
| 2. | naswětlowaše | naswětlowaštej | naswětlowašće |
| 3. | naswětlowaše | naswětlowaštej | naswětlowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | naswětlujmoj | naswětlujmy |
| 2. | naswětluj | naswětlujtej (-taj) | naswětlujće |
| 3. | naswětluj, njech naswětluje | naswětlujtej (-taj) | njech naswětluja (naswětluju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
na-swě-tlo-wać
Wurjekowanje
- IPA: nasu̯ʲɪtlou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne naswětlowaše je 0x dokładźene, naswětlowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Synonymy:
- [1] swěćić; naswětlić; naswětleć; wobswětlić; wobswětleć