nawožować
nawožować
nawožować(hornjoserbšćina)
[wobdźěłać]| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | nawožuju | nawožujemoj | nawožujemy |
| 2. | nawožuješ | nawožujetej (-taj) | nawožujeće |
| 3. | nawožuje | nawožujetej | nawožuja (nawožuju) |
| aspekt | ip |
| transgresiw | nawožujo, nawožujcy, nawožowawši |
| prezensowy particip | nawožowacy |
| preteritowy particip | nawožowany |
| ł-forma | nawožował, nawožowała, nawožowało, dual: nawožowałoj, plural: nawožowali (nawožowałe) |
| werbalny substantiw | nawožowanje |
| preteritum | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | nawožowach | nawožowachmoj | nawožowachmy |
| 2. | nawožowaše | nawožowaštej | nawožowašće |
| 3. | nawožowaše | nawožowaštej | nawožowachu |
| imperatiw | |||
| wosoba | singular | dual | plural |
|---|---|---|---|
| 1. | — | nawožujmoj | nawožujmy |
| 2. | nawožuj | nawožujtej (-taj) | nawožujće |
| 3. | nawožuj, njech nawožuje | nawožujtej (-taj) | njech nawožuja (nawožuju) |
Ortografija
Dźělenje słowow:
na-wo-žo-wać
Wurjekowanje
- IPA: nau̯oʒou̯aʧ
Semantika
Woznamy:
- [1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.
Dalše wujasnjenja:
- Imperfektiwne nawožowaše je 0x dokładźene, nawožowa (móže tež něšto druhe być) 0x.
Přikłady:
- [1] Deleka ći druzy, pisane smuhi, čisła, drjewjancy, pilne mrowje nawožuja z łopaču a karu nasyp awtodróhi. (Brězan)
- Tuž jemu žita nawožowachu, zo so skoro łubje łamachu. (Iselt)
- Bur njedóstawa často to, štož jemu přisteji, Tajkeho wobšudźenstwa so burja pola ,,němeho młyńka`` njetrjebachu bojeć, Tuž jemu žita nawožowachu, zo so skoro łubje łamachu, Dawno hižo by młyńk dyrbjał młyn přetwarić a powjetšić. (Iselt)
- A dokelž so na tajke wašnje tule jich najlubše kubła hromadźachu, nawožowachu wokoło bójskeho swjećeća hišće pjeršć a sčinichu tak hórku krutu a sylnu, zo bychu so lěpje swojich njepřećelow wobarać móhli. (Ćišinski)