normować

normować

normować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

werb[wobdźěłać]

wosoba	singular	dual	plural
1.	normuju	normujemoj	normujemy
2.	normuješ	normujetej (-taj)	normujeće
3.	normuje	normujetej	normuja (normuju)

aspekt	ip
transgresiw	normujo, normujcy, normowawši
prezensowy particip	normowacy
preteritowy particip	normowany
ł-forma	normował, normowała, normowało, dual: normowałoj, plural: normowali (normowałe)
werbalny substantiw	normowanje

wosoba	singular	dual	plural
preteritum
1.	normowach	normowachmoj	normowachmy
2.	normowaše	normowaštej	normowašće
3.	normowaše	normowaštej	normowachu

wosoba	singular	dual	plural
imperatiw
1.	—	normujmoj	normujmy
2.	normuj	normujtej (-taj)	normujće
3.	normuj, njech normuje	normujtej (-taj)	njech normuja (normuju)

Ortografija

Dźělenje słowow: nor-mo-wać

Wurjekowanje

IPA: nɔʀmou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne normowaše je 0x dokładźene, normowa (móže tež něšto druhe być) 0x.

Synonymy:

[1] znormować

Přikłady:

[1] Za wokomik zda so jemu być dźiwne, zo by čłowjek na tole wašnje normowany być móhł, potom pak bě jemu to tola racionalne, a wón měnješe, zo bychu so wšelakore ćělne měry kóždeho čłowjeka do logiskeho systema wotwisnosće zrjadować dali. (Brězan)

Na pohrjeb přindźe jeje muž z najstaršimaj dźěsćomaj tej młódšej njesmědźeštej ze šule wostać, dokelž jedna do rowa so chowaca wowka njewaži telko, zo by móhła šulsku taflu połnu difuznych integralow, integrych abo njeintegrych difuzijow a někajke rozwučenje wo nowym, z pomocu literatury a normowanych přikładowych sadow so wuwiwacym čłowjeskim stworjenju wuwažić. (Brězan)

Z wulkeho MY normowanych domow, meblow, awtow wućeknje sej to małe JA do gardiny, pomysli moler zadźiwany a wuspěch wobdźiwajo. (Brězan)

Centralne normowanje a hódnoćenje dóstawa při tym tajke kajkosće kaž >>dobro<< abo >>zło<< abo >>doprědkarske<< a zezadkarske<<. (Rozhlad 1993)

Woni njezamóžadokelž su strachoćiwje na swoje normowanja spjeći - akceptować rozdźěl mjez ,,to samsne" a ,,tomu runja". (Rozhlad 1996)

Tute pozdatne wonkownosće pak su wjazane na čorno- běłe normowanja a hódnoćenja kaž zastarske - doprědkarske, rjane - hrozne, dobre - złe a nazakładny muster, zo ,,hinak być" njeje prosće hinaše byće, ale zo to podleži pohodnoćenju (sćěhi za žiwjenje, kulturu luda). (Rozhlad 1996)

Wudawar jo dojspił nam dwoje wobraźis: wěcywuznatu zběrku psistupneje a mjenjej psistupneje ludoweje literatury slědneju stolěsowu we wjelerakich pokazkach a mimo togo normowanje pšawopisa Slěpjańskego dialekta (abo znejmjeńša směr za pisanje teje podrěcy). (Rozhlad 1996)

Tole je k tomu wjedło, zo njeje tutón wažny wobłuk w normowanju mjeo hł co. (Rozhlad 1996)

Ličachmy tehdy z rentowej hriwnu, kiž bě po inflaciji naš normowany pjenjez a měješe swoju hódnotu. (Kubašec)

Što wšitko su wědomostnicy Instituta za serbski ludospyt na přikład na polu ludowědy, rěče a tež stawiznow - znajmjeńša po faktach - slědźili, normowali a skónčnje serbskej a scyła zjawnosći přistupnili a takle zdobom slawistiske slědźenje daloko přez mjezy našeho kraja wobohaćili (Rozhlad 1994)

Tos dopušćijo starše normowanja rěcy. (Rozhlad 2000)

Wone maja so tak wuformować a wuformulować, zo móhli nimo mobilizowaceje a orientowaceje tež normowacu funkciju spjelnić. (Rozhlad 2001)

Dokelž wón z časa před prěnim wudaćom cyłeje biblije (l728) pochadźa, hdyž hišće žana normowana spisowna rěč njeběše, ma Hodźijski rukopis bjezdwěla hódnotu za historisku dialektologiju. (Rozhlad 1997)

Přełožki[wobdźěłać]

jendźelski: [1] standardize ^(en)

němski: [1] normen ^(de)