oraklować

z Wikisłownika

oraklować

oraklować(hornjoserbšćina)[wobdźěłać]

werb[wobdźěłać]

wosoba singular dual plural
1. orakluju oraklujemoj oraklujemy
2. orakluješ oraklujetej (-taj) oraklujeće
3. orakluje oraklujetej orakluja (orakluju)
aspekt ip
transgresiw oraklujo, oraklujcy, oraklowawši
prezensowy particip oraklowacy
preteritowy particip oraklowany
ł-forma oraklował, oraklowała, oraklowało,
dual: oraklowałoj, plural: oraklowali (oraklowałe)
werbalny substantiw oraklowanje


preteritum
wosoba singular dual plural
1. oraklowach oraklowachmoj oraklowachmy
2. oraklowaše oraklowaštej oraklowašće
3. oraklowaše oraklowaštej oraklowachu
imperatiw
wosoba singular dual plural
1. oraklujmoj oraklujmy
2. orakluj oraklujtej (-taj) oraklujće
3. orakluj, njech orakluje oraklujtej (-taj) njech orakluja (orakluju)

Ortografija

Dźělenje słowow: o-ra-klo-wać

Wurjekowanje

IPA: ɔʀaklou̯aʧ

Semantika

Woznamy:

[1] 'Kedźbu! Tute hesło je zarodk. Wone bu awtomatisce z tekstoweho korpusa generowane a njebu hišće kontrolowane. Tež ortografija móže być zestarjena.

Dalše wujasnjenja:

Imperfektiwne oraklowaše je 0x dokładźene, oraklowa (móže tež něšto druhe być) 0x.


Přełožki[wobdźěłać]